Hafta Sonu ve Okuma Alışkanlığı Üzerine Notlar

Perşembe günü her zaman olduğu gibi Cumhuriyet Kitap günüydü. Ben bir dergi alınca ilk yaptığım şey bütün sayfaları incelemek oluyor, sonraki günlerde detaylı bir şekilde okuyorum. O gece de öyle yaptım, her bir sayfayı iyice inceledim beraberinde gördüğünüz üzere Kinder Sürpriz Yumurta'm bana eşlik etti=) Haftaya Perşembe gününe kadar ben artık dergiyi keyifle, her bir detayını okurum =) Çok seviyorum Cumhuriyet Kitap ekini.

Bu hafta yine kitap alışverişi yaptım, tutamadım kendimi. Ama öyle güzel kitaplar aldım ki, nasıl mutluyum anlatamam. Geçen sene pek her istediğimi okuyamadım, arayış içindeydim sanki ama bu sene sanırım eski alışkanlıklarıma geri dönüyorum, çok daha mutluyum. Neler aldığımı da paylaşırım yakında blogda. 

Bu hafta sonu elimde Kürk Mantolu Madonna ve Obsidiyen var. Aslında bir kitap daha okuyorum ama o işle ilgili ve araya başka başka okumalar da karıştırıyorum =)) O yüzden hep kitapları okumam uzun sürüyor, arada bir sürü şey okumaya bayılıyorum =D Bir de o anki okuma isteğime göre şekilleniyor ne okuyacağım, aslında kimi zaman da bir kitabı elime alıp kısa sürede bitirdiğim de oluyor, böyle ilginçlikler işte ;) Neyse efendim, Sabahattin Ali'yi keşfetmek büyük bir mutluluk verdi bana, bu kitap güzel diyordu herkes ama bu kadar güzel, bu kadar derin olabileceğini düşünmemiştim. Başlarda çok ağladım, sonra elime almaya korktum, şimdi 89. sayfadayım çok ilginç gelişmeler oluyor, bambaşka bir kitap, bambaşka bir yazar. Dedim ya eski alışkanlıklarıma geri dönüyorum diye, bu kitap bir dönüm noktası oldu adeta, çok mutluyum.

Obsidiyen DEX Yayınları'nın yeni incilerinden, çok keyifli bir genç yetişkin romanı. Genç yetişkin sevdası bambaşka birşey, bu türün değer kazanması beni mutlu ediyor, çünkü ülkemizde ya da yurt dışında birçok genç bu tür sayesinde elinden kitapları bırakamıyor, okuma alışkanlıkları güçleniyor. Ben de keyif alıyorum bu tür kitapları okurken, oldukça yaratıcı olduklarını düşünüyorum.

Okumak güzel şey; kitap okumak, dergi okumak, gazete okumak... insanların ne okuduklarının eleştirilmesi hoşuma gitmiyor, tamam ben de çok kızıyorum her önüne gelenin kitap yazmasına, ben yazarım demesine; tabii ki bu kadar kolay değil bunlar. Ama mesela çok eleştirilen Grinin Elli Tonu kitabını okuyanların eleştirilmesini anlamıyorum. İnsanlar okusunlar ne var ki, sonuçta okudukça ufkumuz açılır, her bir okuduğumuz yazın türü farklı düşüncelere, farklı görüşlere sahip olmamızı ve bunları olumlu yönde geliştirmemizi sağlar. Unutmayalım ki eleştirmek için de okumalı ve öğrenmeliyiz. O yüzden hiçbir şekilde okuyanın eleştirilmesini doğru bulmuyorum. Okumak asla vakit kaybı değildir, iyi olanı fark edebilmek, anlayabilmek için de kötü olanın "neden kötü" olduğunu bilmemiz ve bunun hakkında "fikir sahibi" olmamız gerekir.

Okumak gerçekten güzel bir alışkanlık. Ben hem bir edebiyatçı hem de bir üniversite hocası olarak ne yazık ki kitap okumayı sevmiyorum diyen kişilerle karşılaştığımda çok üzülüyorum. Düşünün bir üniversite öğrencisi okumaktan nefret ediyorum diyor, bu ne kadar üzücü. Üstelik sadece kitap okumak değil bu, herhangi bir şeyi okumaktan nefret ediyorlar, üzgünüm ama bu sözü söyleyenlerin sayısı oldukça fazla, ne yazık ki ben çok şahit oluyorum. Peki neden üzücü; çünkü okumayı sevmeyen toplumların gelişme oranının pek de yüksek olmayacağının hepimiz farkındayız. Okumak hem çok kolay hem de çok zor bir eylem. Kolay çünkü elinize bir kitabı alıp rahat bir koltuğa kurulup rahatlıkla saatlerce bir kitabın içinde kaybolabilirsiniz. Zor çünkü o sırada televizyonda okuyacağınız kitabın filmini kısa sürede izleyebilir, ya da internette özetini okuyabilirsiniz. İşte bu yüzden okuma alışkanlığının çok küçük yaşta bireylere kazandırılması çok önemli, ama okumayı sevmeyen neseiller bir gün gelipte kendi evlatlarına bu okuma sevgisini nasıl aşılayacaklar? Bunun içinde iyi bir eğitim sistemine sahip olmak önemli ki ailelerin eksik kaldığı yerleri onlar doldurabilsin. Ama bir üniversite öğrencisi ben okumayı hiç sevmiyorum, kitaplar öldü artık diyorsa (ve bu kişilerin sayıları ne yazık ki çoksa) böyle kişilerin yetiştiği eğitim sistemini de sorgulamak gerekir. Görüyorsunuz ya herşey bir zincirin parçası...

Sonuç olarak "ben şunu okumak istiyorum" diyenlere açıkçası saygı gösteriyorum ben. Birçok genç, ergenlik yaşlarında farklı okuma istekleri yüzünden eleştiriliyorlar, afedersiniz ama siz hiç genç olmadınız mı? Tamam belki siz onların okuduklarını okumadan, müthiş bir edebiyat zevkine sahip olarak büyüdünüz ama bu onların okuma hevesini kırmanızı gerektirmez öyle değil mi? O yüzden diyorum ki okuyanı eleştirirken bir kez daha düşünelim...